Na ruim dertig jaar in het communicatievak vond ik het tijd worden om weer eens een stap te zetten. In wil niet alleen meer mijn vak uitvoeren maar ook nader beschouwen en overdragen. Waar kan dat beter dan in het onderwijs? Dus sloeg ik dit voorjaar mijn hengel uit. Dankzij oud collega Josée Pieper, leidde dit al snel tot het verzoek of ik 'werkveld assessor' wilde worden bij de opleiding Communicatie aan de Hogeschool Utrecht. Dat wilde ik wel. Vooral omdat de opleiding er voor gekozen heeft examens niet meer schriftelijk af te nemen, maar een gesprek aan te gaan met de student. Spekkie naar mijn bekkie natuurlijk! Op basis van een portfolio waarin studenten beroepsproducten, feedback en reflecties van afgelopen jaar verzamelen, voeren een vaste docent van de HU en een werkveldassessor, waar ik er één van ben, het eindgesprek. Gisteren de eerste kandidaat na zo'n gesprek haar propedeuse kunnen toekennen! Voor de zomer volgen nog 5 van dit soort gesprekken. Ik verheug me er op: ik merk hoe leuk ik studenten en jonge professionals vind; hun energie en enthousiasme steken me aan. Bovendien laat het me voelen welke vruchten ik, na die dertig jaar hard werken, kan plukken. Dat is ook wel fijn!